شکر گذار خداوندم که مرا در بین سختی ها آفرید

آفرید تا با سختی ها مبارزه کنم تا آداب زندگی را یاد بگریم

راستی که اگه گرسنگی نبود طعم خوش مزه غذا رو نمی فهمیدیم

اگه تشنه نباشی لذت نوشیدن آب رو نمی فهمی

خدایا مرا در بین این همه سختی و دشواری آفریدی تا لذت آرامش و راحتی را بفهمم

شاید فقط کسی قدر تورا بداند که بفهمد تو او را آفریدی

می دانم یک روزی از این دنیا خواهم رفت

تنها اشتباه بزرگ آدما این که فکر می کنند هرگز نمیمیرن حتی من خودم هم!

ولی خدا جون یک روز به دنیا آمدم و کم کم بزرگ شدم

وقتی به  بچه ها نگاه می کنم که دارن با هم بازی می کنند

 یاد بچه گی های خودم می افتم خدا یا این بازی هارو خودمم با هم بازیام می کردم

راستی از دوستای بچه گیم چه خبر همونایی که یه روزی با هم بازی می کردیم اصلا  نمیدونم کجا هستن چی کار می کنند

وای چه زود گذشت مگه همین دیروز نبود که توی خاک داشتیم بازی می کردیم

قایم موشک بازیا!چه حسی داشت وقتی می دویدیم کسی نمیتونست بگیرتت

 وای خدای من چه زود گذشت

یه روزم یاد دانشگاه می افتم یاد هم کلاسی هام می گم چه زود گذشت!

مگه همین دیروز نبود میرفتیم دانشگاه ثبت نام کنیم

آه !آره همه اینا میگذره دارم میبینم روزی رو که دارن کفن پوشم میکنن

خدایا می دونم تو منو آفریدی میدونم تو منو به اینجا رسوندی

خدایا  تورا به اون خداییت از همه بدی هایی که تا به حال کردم بگذر

خداجون تو که می دونی من خیلی دوست دارم

خدای من تو که می دونی من ازت غافل نبودم

خدای من تو که می دونی من همیشه یادت بودم

 می پرستمت خدا لااقل توی لحظه آخر مرگم تو پشت وپناهم باش

توی لحظه ی آخر نزار تنها باشم

با این که میدونم میمیرم بدون این که بفهمم چی شد همانطور که به دنیا آمدم حتی نفهمیدم چی شد!